بررسی تأثیرآب مغناطیسی بر هدایت هیدرولیکی اشباع خاک

این پژوهش به منظور بررسی تأثیر آب مغناطیسی بر هدایت هیدرولیکی اشباع خاک در قالب طرح کامل تصادفی در چهار تیمار (سه تیمار مغناطیسی و یک تیمار شاهد) و سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای طرح عبارت بودند از: تیمار مغناطیسی اول: آب شهر پس از عبور از میدان دستگاه رسوب زدای مغناطیسی(آر پی ام) با شدت 500 گوس، تیمار مغناطیسی دوم: آب شهر پس از عبور از میدان دستگاه آکوآکرکت با شدت 1300 گوس،تیمار مغناطیسی سوم: آب شهر پس از عبور از میدان دستگاه الکلا با شدت 1600 گوس و تیمار شاهد: آب شهر بدون حضور میدان مغناطیسی.  هدایت هیدرولیکی با آزمایش بار ثابت اندازه­گیری شد. جهت ساخت ستون­های خاک، 12 عدد لوله­ پلیکا مورد استفاده قرار گرفت. جهت استقرار ستون­ها در ارتفاع مناسبی از سطح زمین (برای جمع­آوری زهاب خروجی از انتهای آن­ها)، یک میز کار فلزی با 12جایگاه قرارگیری نمونه طراحی و ساخته شد. خاک مورد نیاز با بافت لوم به ارتفاع 15 سانتی­متر درون ستون­ها ریخته و پس از قرارگیری ستون­ها در جایگاه با استفاده از اتصالات آبراهی طراحی شده، جریان آب بر سر نمونه­ها برقرار گردید. بار ثابت آب بر سر نمونه­ها به ارتفاع دو سانتی­متر بود. در انتهای 35 روز آب مغناطیسی اثر معنی­داری در سطح یک درصد بر کاهش هدایت هیدرولیکی اشباع خاک داشت. کمترین مقدار ضریب آبگذری متعلق به تیمار مغناطیسی سوم بود که نسبت به تیمار شاهد 51درصد کاهش داشت. تیمارهای مغناطیسی دوم و اول نیز به ترتیب  با 36 و 3/29 درصد کاهش نسبت به تیمار شاهد در مکان­های بعدی قرار داشتند.